Tormod og Ove reiste inn til Supphelledalen i 16-tida laurdag. Om kvelden gjekk Tormod opp til Mikkelstødl medan Ove gjekk på Brehaugane. Det var dårleg med dyr, me såg ei kolle med kalv som kom i stor fart frå Kvannskrea over nedre Styrkhamrane og forsvann inn i Langeskreene. Det var alt me såg av dyr på laurdagskvelden. Søndagsmorgonen gjekk Ove til Mikkelstødl medan Tormod gjekk til Kvannskrea. Me observerte ikkje dyr i det heile. I 10-tida fekk me melding om at Randi hadde sett dyr oppunder Hamralaget over Beitabakken, me bestemte oss difor for å prøve oss på dette dyret. Ca. kl 14:00 var me komne ned til Heimastødl, her stoppa Tormod medan Ove gjekk ned til Randi for å få data om kor dyret var. Det fekk han og me starta jakta. Tormod gjekk opp Tjødnaskrea og inn fremst under Hamralaget medan Ove gjekk ned til marka i Daurmåla og fortsett opp Daurmåla for så å gå inn i Beitabakken, då Ove var ca 50m frå Beitabakken reiste fjorkolla seg og forsvann opp Beitabakken. Ove hadde då ikkje noko anna å gjera enn å gå etter for å få dyret fram til Tormod. Med blom og brennenesle på ca 2 m høgde var ikkje dette direkte morosamt. Ove måtte samla seg då han kom opp til Hamralaget, det gjorde visst hjorten og, iallfall kom ho ikkje fram til Tormod. Etter å ha teke 5 minutt byrja Ove å gå mot Tormod og etter eit par minuttar smalt det og kolla var vår. Så var det å få ned kolla, me hadde for sikkerheitsskuld gløymd tau, men belte hadde me så det vart løysinga, me nytta belta våre til å dra kolla med. Begge belta rauk sjølvsagt og med broka ned på knea var det litt av eit kunststykke å koma nokolunde heilskinna ned. Vel nede hadde Ingvar, Pekka og Mikkel ordna med vinsj så den siste delen av transporten gjekk smertefritt!